-
1 κολλάω
κολλάω, zusammenleimen, -fügen, verbinden; χρυσόν Pind. N. 7, 78, wie σίδηρος κολλώμενος (damascirt?), Plut. Symp. 1, 2, 6; τὴν σάρκα κολλᾷ πρὸς τὴν τῶν ὀστῶν φύσιν Plat. Tim. 82 d; so auch A. – Oft übertr., κεκόλληται γένος πρὸς ἄτᾳ Aesch. Ag. 1547, wie wohl für προςάψαι zu emend. ist; κολλᾷ καὶ συνδεῖ πόϑος πάντα ἤϑη Plat. Legg. VI, 776 a; Plut.; oft im N. T. – S. auch κολλητός.
-
2 κολλάω
A glue, cement, τι περὶ τὸν τράχηλον, τι πρός τι, Pl. Ti. 75d, 82d;ἐπιστύλια ἐπὶ τοὺς κίονας IG22.1668.46
; mend a broken vessel, ib.11(2).161A 111 (Delos, iii B.C.), POxy.1449.15 (iii A.D.).2 join one metal or other substance to another, κ. χρυσὸν ἔν τε λευκὸν ἐλέφαντα, i.e. make [a crown] inlaid with gold and ivory, Pi.N.7.78:—[voice] Pass., κολλώμενα glued together, opp. γομφούμενα, Ar. Eq. 463; ὁ κολλώμενος σίδηρος welded iron, Plu.2.619a;στραγγαλὶς χρυσᾶ κεκολλημένη POxy.1449.23
(iii A.D.).II generally, join fast together, unite,ἄλφιτον ὕδατι Emp.34
; χαλκὸν ἐπ' ἀνέρι κολλᾶν, of one applying a cupping-glass, Cleobulina 1, cf. Gal.Thras.23; close up wounds, Id.11.440:—[voice] Pass., κολλέεσθαι, of poison entering the system, Hp.Ep.19 ( Hermes 53.66); κολλᾷ καὶ συνδεῖ πάντα ἤθη [ὁ πόθος] Pl.Lg. 776a:—[voice] Pass., cleave to, κεκόλληται γένος πρὸς ἄτᾳ is indissolubly bound to.. (Blomf. for προσάψαι), A.Ag. 1566 (lyr.);λόγος εἰς τὰ σπλάγχνα κολληθείς Philem.113.4
; of persons,κ. τινί Act.Ap. 5.13
; of things,ὁ κονιορτὸς ὁ κολληθείς τινι Ev.Luc.10.11
: sens. obsc., AP11.73 (Nicarch.).
См. также в других словарях:
κολλώ — και κολνώ (AM κολλῶ, άω) 1. συνενώνω με κόλλα ή άλλο συνδετικό υλικό δύο ή περισσότερα αντικείμενα ή μέρη τού ίδιου πράγματος, συγκολλώ (α. «μού κόλλησε το τασάκι που έσπασε» β. «τά δὲ νεῡρα... περὶ τὸν τράχηλον ἐκόλλησεν», Πλάτ.) 2. συνδέω,… … Dictionary of Greek
